Rechten van de patiënt
Rechten van de patiënt
"In een minnelijke regeling of een gerechtelijke procedure is het erg belangrijk dat u wordt bijgestaan door een specialist die op de hoogte is van deze rechten en de recentere ontwikkelingen hieromtrent in de praktijk."
De Belgische rechtspraak gaat er over het algemeen vanuit dat tussen de arts en de patiënt een contractuele relatie, oftewel een behandelingsovereenkomst, bestaat. Er is bijgevolg sprake van een contractuele rechtsverhouding.
Deze geneeskundige behandelingsovereenkomst is een consensuele overeenkomst. Ze ontstaat door een loutere wilsovereenstemming tussen de partijen: enerzijds gaat de arts de verbintenis aan zijn patiënt te adviseren en/of te behandelen, terwijl anderzijds de patiënt er zich toe verbindt het honorarium te betalen.
Deze overeenkomst brengt ook een aantal dwingende verplichtingen met zich mee voor de arts. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de verplichting van de arts om:
- u als patiënt duidelijk in te lichten over behandeling(en);
- een correct medisch dossier bij te houden;
- zorgvuldig en met inachtneming van uw privacy met uw gegevens om te gaan;
De wet verplicht de arts de zorg van een goed hulpverlener in acht te nemen en te handelen in overeenstemming met zijn verantwoordelijkheid zoals die voortvloeit uit de voor hem geldende professionele regels.
In dit kader kan verwezen worden naar de Wet Patiëntenrechten van 22 augustus 2002, meer bepaald:
Aan elke patiënt wordt de best mogelijke dienst verleend, overeenkomstig zijn/haar behoeften, op basis van medische kennis en beschikbare technologie.
Deze diensten worden verleend met eerbiediging van de menselijke waardigheid en de autonomie van elke patiënt, zonder discriminatie op grond van sociale klasse, seksuele geaardheid of levensbeschouwing.
De patiënt kiest een beroepsbeoefenaar en kan deze keuze altijd herzien
In bepaalde gevallen kan deze vrije keuze worden beperkt ingevolge de wet of de omstandigheden van de gezondheidszorg (bv. verplichte opname van een geesteszieke, slechts één specialist in een ziekenhuis).
Aan de andere kant kan iedere beroepsbeoefenaar weigeren een dienst te verlenen aan een patiënt vanwege persoonlijke of professionele redenen, behalve in noodgevallen.
Als de behandeling wordt onderbroken, dient de beroepsbeoefenaar de continuïteit van de zorg te waarborgen.
De beroepsbeoefenaar verleent de patiënt alle nodige informatie om zijn of haar gezondheidstoestand (diagnose) en de vermoedelijke evolutie ervan.
Vooraleer de behandeling wordt gestart, dient de beroepsbeoefenaar de vrije en geïnformeerde toestemming van de patiënt te krijgen.
Dit impliceert dat de beroepsbeoefenaar de patiënt voldoende heeft ingelicht omtrent de kenmerken van de behandeling, meer bepaald:
- Het honorarium van de betrokken beroepsbeoefenaar;
- Risico’s verbonden aan een bepaalde operatie;
- Duidelijk richtlijnen in verband met de nazorg;
- Eventuele bijwerkingen/neveneffecten;
- Eventuele alternatieven;
De beroepsbeoefenaar houdt van elke patiënt een zorgvuldig dossier bij, dat op een veilige plaats wordt bewaard.
Als de patiënt van beroepsbeoefenaar verandert, kan hij of zij om overdracht van het dossier verzoeken om de continuïteit van de zorg te waarborgen.